Content
-
Expedient
Expedient és un proveïdor líder de centres de dades (colocació) i serveis de xarxa de dades gestionats amb centres de dades a Pittsburgh, Baltimore, Columbus, Boston, Cleveland, Memphis i Indianàpolis.
Expedient (adjectiu)
Adequat per efectuar algun final desitjat o la finalitat desitjada.
"La majoria de la gent, davant d'una decisió, triarà l'opció més convenient".
Expedient (adjectiu)
Afegir beneficis a curt termini, sovint a costa del llarg termini.
Expedient (adjectiu)
Governat per un interès propi, sovint a curt termini.
Expedient (adjectiu)
Ràpid; ràpid; expeditius.
Expedient (substantiu)
Un mètode o mitjà per obtenir un resultat determinat, especialment quan sigui directe o eficient; un recurs.
Expediciós (adjectiu)
Ràpid, ràpid, ràpid.
Expediciós (adjectiu)
Completat o realitzat amb facilitat de velocitat.
Expedient (adjectiu)
(d'una acció) convenient i pràctic, encara que possiblement impropi o immoral
"ambdues parts podrien incomplir l'acord si fos convenient per fer-ho"
Expedient (adjectiu)
(d’una acció) adequat o adequat
"mantenir una investigació pública sobre el règim no era convenient"
Expedient (substantiu)
un mitjà per assolir un final, especialment un convenient però possiblement impropi o immoral
"la política actual és un expedient polític"
Expediciós (adjectiu)
fet amb rapidesa i eficiència
"una investigació expeditiva"
Expedient (adjectiu)
Enganxar o endavant; per tant, tendint a avançar o promoure un objecte proposat; en forma o adequada en les circumstàncies; propici per a l’interès propi; desitjable; recomanable; avantatjós; - de vegades contradit de dret o de principi.
Expedient (adjectiu)
Ràpid; expeditius.
Expedient (substantiu)
Allò que serveix per promoure o avançar; mitjans adequats per assolir un final.
Expedient (substantiu)
Mitjans ideats amb exigència; torn.
Expediciós (adjectiu)
Posseeix, o es caracteritza per, expedició, o eficiència i rapidesa en l'acció; realitzat amb, o actuant amb, expedició; ràpid; tenir celeritat; ràpidament; com, una marxa o missatger expeditiu.
Expedient (substantiu)
un mitjà fins al final; no necessàriament de principi o ètic
Expedient (adjectiu)
servir per promoure el vostre interès;
"era misericordiós només quan la misericòrdia era convenient"
Expedient (adjectiu)
adequat a un propòsit; pràctic;
"en les circumstàncies que era convenient per expressar lleialtat"
Expediciós (adjectiu)
caracteritzat per la velocitat i l’eficiència